De zeer gewelddadige straatrovers van dure klokjes horen hun straf. 14 december 2020.
We zijn vroeg en zien de voormalige Rolexbende binnenkomen. Eerst de (toen nog) minderjarige verdachte met zijn twee begeleiders, dan de net iets oudere verdachte. Ze wisselen blikken uit, maar praten niet met elkaar. De andere twee verdachten zitten nog steeds in voorlopige hechtenis. Acht man sterk aan parketpolitie checkt de rechtszaal en overleggen waar de verdachten gaan zitten. Vanwege corona moet de pers op de publieke tribune, toehoorders in een andere zaal via videoverbinding. De zaak wordt uitgeroepen door de bode; de verdachten krijgen duimpjes van vrienden en familie en lopen de zaal in. Als iedereen binnen is, worden de andere twee van ‘beneden’ gehaald en gaan we beginnen.
Ze krijgen allemaal forse straffen en verplichte hulpverlening. Maar ze moeten ook een schadevergoeding betalen, in totaal 115-duizend euro. Alle verdachten zijn hoofdelijk aansprakelijk. Dus maakt niet uit wie het betaalt, als het maar betaald wordt. Als je het viertal zo ziet zitten in de rechtszaal, weet je een ding zeker; Die heren krijgt nooit zomaar ruim een ton bij elkaar. Die slachtoffers (waaronder Estelle Cruijff en René van Dam, vader van Nicolette) kunnen naar hun centen fluiten. Maar zo werkt het toch niet.
Als ze niet betalen, worden ze gegijzeld door justitie als dwangmiddel. Dat is geen vervanging, zoals bij je verkeersboete. (Stel je heb boete van paar duizend, en je kan/wil niet betalen dan kun je die afkopen met gevangenisstraf) Nee, de schadevergoeding blijft ALTIJD staan. Als het betalen te lang duurt, dan betaalt de staat de schadevergoeding aan de slachtoffers. En dan hebben de daders pas echt een probleem, namelijk schuld bij…de Staat. En dat wil je niet (iedereen die ooit schuld heeft gehad bij de belastingdienst of CJIB kan daar over meepraten), daar kom je nooit meer van af.
Dus heb je een extraatje gekregen van je werkgever, hoppa inleveren bij de Staat. Een erfenisje? Kom maar door. Een goed staatslot gekocht, jammer maar helaas. Ook al is dat 30 jaar later. Je straf heb je na een paar jaar uitgezeten, de verplichte hulpverlening houdt op, maar die schuld aan de Staat blijft altijd staan. Een straf voor het leven door drie weken straatroof. Het wordt nooit meer goud wat er blinkt.
Comments